PASLANMAZ BAĞLANTI ELEMANLARI

Paslanmaz çelikler, bileşimlerinde en az %11 krom içeren bir çelik ailesidir. Bu çeliklerin yüksek korozyon dayanımını sağlayan asıl unsur; yüzeye kuvvetle tutunmuş, yoğun, sünek, çok ince ve saydam bir oksit tabakasının varlığıdır. Çok ince olan bu amorf tabaka sayesinde paslanmaz çelikler, kimyasal reaksiyonlarda pasif davranarak korozyona karşı dayanım kazanırlar. Söz konusu oksit tabakası, oksijen bulunan ortamlarda oluşur ve dış etkilerle (kesme, aşınma, talaşlı imalat, vb.) bozulsa dahi kendini onararak eski özelliğine tekrar kavuşur. Genel olarak paslanmaz çelikler beş ana grupta toplanmaktadır : - Ferritik, - Martenzitik, - Ostenitik, - Ferritik-Ostenitik (Dubleks), - Çökeltme sertleşmesi uygulanabilen alaşımlar. Bu grupların en yaygın olarak kullanılanları şüphesiz ostenitik ve ferritik paslanmaz çeliklerdir. Ferritik paslanmaz çelikler düşük karbonlu olup %12-18 krom içerirken ostenitik paslanmaz çelikler temel olarak %18 krom ve %8 nikel içerirler. Ferritik paslanmaz çelikler alaşımında nikel içermediğinden mıknatıslanabilir. Toplam paslanmaz çelik üretiminin kompozisyonu incelendiğinde, ostenitik paslanmaz çeliklerin üretimde %70 ile en çok kullanılan paslanmaz çelik olduğu görülmektedir. Paslanmaz çeliğin birbirinden farklı fiziksel ve kimyasal özelliklerde üretilebiliyor olması, günümüzde mutfak ve ev gereçlerinden otomotiv sanayisine, makine imalatından inşaat sektörüne kadar bir çok farklı alanda kullanılabilmesini sağlamıştır.